This Week In Revision #29
Vrijheid is een breed begrip + investeren in panda's
This Week In Revision
Hallo allemaal,
De langverwachte versoepeling van de huidige lockdown is dan eindelijk daar. Binnenkort kunnen we weer naar de kapper, de nagelsalon en komt het ‘nieuwe normaal’ langzaam weer terug. Hoe het zich allemaal gaat inwikkelen houden we allemaal nauw in de gaten. In de tussentijd blijven wij je vermaken met de wekelijkse nieuwsbrief, waarin we deze week de volgende onderwerpen belichten:
Is het slim om te investeren in panda’s?
Wat betekent vrijheid nou eigenlijk echt?
Waarom zou jij meedoen met de ramadan?
Aan het eind van de nieuwsbrief hebben we, zoals elke week, een hele reeks interessante artikelen, podcasts en muziek die we met jullie willen delen. Normaal gesproken delen we ook aantrekkelijke evenementen, maar aangezien iedereen beter binnen kan blijven houden we het nu op wat filmtips en quarantaine activiteiten!
Voor nu wensen we je alvast veel leesplezier.
Is de panda eigenlijk een goede investering?
Freek Caron
Je kunt bijna niet om de twee panda’s in Ouwehands Dierenpark heen. Wu Wen en Xing Ya kwamen zelfs op het NOS journaal voorbij met het nieuws dat er een nieuwe panda was geboren. Feest! Maar de beesten kosten de dierentuin bakken met geld. Ik ging op zoek naar het financiële plaatje achter de panda’s. Toen ontdekte ik dat er veel meer schuilt achter de onschuldig ogende beesten dan je zou verwachten…
De twee beesten kwamen in 2017 overgevlogen naar ons koude kikkerlandje. Bevriende landen van China krijgen de mogelijkheid om de dieren te ‘leasen’, de beesten blijven namelijk altijd eigendom van China. De Chinese president of vice president kan de bruikleen alleen officieel maken met een buitenlands staatshoofd. Premiers Kok en Balkenende deden eerder al een poging, maar het was Rutte in samenwerking met de koning Willem-Alexander, koningin Maxima en eigenaar van Ouwehands Dierenpark, Marcel Boekhoorn die het voor elkaar kregen. De panda’s kwamen naar Nederland op basis van een leasecontract van 15 jaar.
Net als een auto betaal je vervolgens netjes elke maand, in het geval van de panda’s elk jaar, een bedrag gedurende de looptijd van het leasecontract. Ieder jaar betaalt Ouwehands Dierenpark 1 miljoen dollar aan de China Wildlife Conservation Association. Daarbovenop komen de kosten voor het bouwen van het verblijf, naar schatting maar liefst 7 miljoen euro. Plus het dagelijkse onderhoud, de bergen aan bamboe als voedsel, medische zorg en verzekeringen. Kortom; een duur grapje.
Waarom zijn er dan zoveel landen geïnteresseerd in deze dieren? Omdat panda’s niet alleen schattige beesten zijn, maar diplomatieke wapens. De toenmalige Chinese bevelhebber Mao Zedong gaf tussen 1957 en 1983 in totaal 24 panda’s weg aan verschillende landen. Het was een poging om vriendschappen te sluiten met onder meer de Sovjet Unie en de Verenigde Staten. Toen zat er nog geen prijskaartje aan, maar vanaf 1991 werd het bedrag van 1 miljoen dollar per panda per jaar geïntroduceerd. Echter, de naar schatting 90 miljoen euro per jaar aan inkomsten van de leasecontracten zijn slechts een fractie van de inkomsten die de ‘panda-diplomatiek’ heeft gecreëerd. Een klein overzicht van de deals die China sloot met verschillende landen na het uitlenen van de panda’s:
In ruil voor 3 miljard euro kreeg het Verenigd Koninkrijk nieuwe technologieën van China aangeboden op het gebied van energiewinning, een grote lading auto’s (Jaguars) en een grote lading zalm. De zalm had tot gevolg dat Schotland de productie van deze vis kon verdubbelen;
Met Canada en Australië onderhandelde China over uranium, olie en mineralen;
Met Singapore, Maleisië, Thailand en Macao werd een vrij-handelen overeenkomst gesloten;
Een bedrijf in Frankrijk sloot een contract ter waarde van 20 miljard euro met China in ruil voor het leveren van uranium oxide.
Het is bizar om te beseffen wat voor politieke spelletjes er schuilen achter deze knuffeldieren. Onduidelijk is het nog wat de lening aan Nederland heeft losgemaakt, maar hoogstwaarschijnlijk is dit niet zonder gevolgen geweest. Het lijkt alsof de beesten niet heel veel doen, maar stiekem maken ze toch heel wat mogelijk in de wereld.
Wat kost een panda? | Verdient een dierentuin wel aan de panda’s? | Het onderzoek naar de samenhang tussen de handel van China en het uitlenen van de panda’s
Vrijheid is open voor interpretatie
Jonne Telkamp
De trouwe lezer van Revision heeft onze nieuwsbrief van vorige week misschien voorbij zien komen, waarin we het verhaal vertelden van een meisje dat opgroeide in een NSB-gezin. Daaruit kwam naar voren dat vrijheid een relatief begrip is. Dit wordt ook zichtbaar door ‘Stop de Lockdown’ protesten. In de aflevering van Danny Op Straat was afgelopen donderdag te zien dat demonstranten maar één ding willen: vrijheid. Het zou fantastisch zijn als we een economische crisis weten te voorkomen. Om maar niet te spreken over hoe lekker een biertje met een portie bitterballen op het terras zou smaken. Voor velen is dit dé definitie van vrijheid.
In de persconferentie van van 6 mei, riep minister De Jonge op om rekening te houden met elkaar: “Dit is geen tijd van ieder voor zich.” Mensen die desondanks pleiten voor het opheffen van de lockdown redeneren vanuit een utilitaristisch perspectief. Voor degene die hier niet mee zijn doodgegooid tijdens hun studententijd; utilitarisme is een ethische stroming die wordt gebruikt om de morele waarde van een handeling te beoordelen. Utilitarisme streeft naar het grootste geluk voor de meesten. Misschien ken je het volgende riedeltje: stel, je ziet vijf mensen vastgebonden op het spoor liggen. Een trein nadert met volle snelheid. Op dat moment zie je een dikke man op de brug boven het spoor staan. Als je hem naar beneden duwt zal zijn gewicht de trein laten stoppen. Schuif de gedachte dat het je al verrekte veel moeite kost om een kratje bier op te tillen even aan de kant – en ga ervan uit dat dit zou lukken. Zou het dan verantwoord zijn om dit ene leven op te offeren voor vijf anderen? Of beter gezegd: mag je in dit geval kiezen voor het grootste geluk voor de meesten?
Natuurlijk is een heropening van de economie niet zo zwart-wit als dit voorbeeld, maar besmetting met het virus is in zekere zin wel een geval van leven en dood. Gelukkig behoort het grootste deel van onze bevolking niet tot een risicogroep en is ‘slechts’ 3,4 procent van de besmettingen fataal. Dat staat tegenover de gezondheid van de economie. Volgens het CBS zit 1 op de 5 Nederlandse bedrijven nu al in de gevarenzone. In principe zou je dus kunnen stellen dat het ten onder gaan van de economie schadelijker zou zijn voor een groter deel van de samenleving dan het virus zelf. Alleen heeft het virus de kracht om te doden. Nou wil ik armoede absoluut niet bagatelliseren, maar in het welvarende westen hoeven we ons niet druk te maken dat deze groep mensen allemaal daadwerkelijk zal sterven van de honger.
Tot grote vreugde van ondernemers is afgelopen woensdag besloten dat zij langzaam maar zeker weer aan de slag mogen gaan, op voorwaarde dat iedereen zich aan de regels houdt. Dat wil zeggen; anderhalve meter bij elkaar vandaan en met niet meer dan 30 personen tegelijkertijd, mondkapjes in het openbaar vervoer en mogelijk verplichte corona-testen. Hierop kwam veel kritiek terwijl het uitgangspunt onze gezondheid, en ook vooral vrijheid is. In Nederland is de privacywetgeving erg streng en dat is in veel gevallen maar goed ook, maar in situaties als deze kan het cruciaal zijn als we hier wat coulanter in zouden staan.
Neem bijvoorbeeld Zuid-Korea, waar de lichaamstemperatuur van mensen wordt gemeten bij winkels, restaurants en andere uitgaansgelegenheden. Bovendien worden er iedere dag noodmeldingen naar burgers verstuurd, die vertellen op welke plekken en wanneer een besmet persoon zich ergens begeven heeft. In Nederland zou een tracking-systeem als deze uit den boze zijn, in verband met de privacy en vrijheid. Er wordt veel gespeculeerd over hoe het kan dat de Koreanen het virus zo snel de kop in hebben weten te drukken. Een wilde gok, maar zou het tracken en de minder strenge privacywet hier iets mee te maken hebben? En zou dit de reden zijn dat in Zuid-Korea studenten al weken weer iedere zaterdag met een biertje in de kroeg staan, ofwel; de reden dat ze zoveel vrijheid krijgen?
Kortom, vrijheid is persoonlijk. De vrijheid van de één kan de vrijheid van de ander beïnvloeden. Maar vrijheid is vooral een interpretatie. In sommige landen wordt een lichaamstemperatuur test gezien als de sleutel tot een normaal bestaan, maar anderen vinden dit diefstal van onze zelfbeschikking – waar onze voorouders zo hard voor gevochten hebben. Geniet van de vrijheid die er nu aan zit te komen, maar knoop de woorden van premier in je oren: “voorzichtigheid is beter dan spijt achteraf!”
Waarom doe jij mee met de ramadan?
Freek Caron
Het is inmiddels bijna de derde week van de ramadan, de heilige maand in de islam. Ieder jaar zijn er meer dan een miljard moslims die meedoen aan de eeuwenoude traditie. Een maand lang niks eten of drinken van zonsopgang tot zonsondergang. Ik heb het altijd fascinerend gevonden, vooral nu ik steeds meer mensen ken die zelf ook meedoen. Ik vroeg een moslim, Adriaan Brouwer en een niet-moslim, Annabel Meulenveld, waarom zij meedoen met de ramadan.
Adriaan gelooft in een god. Volgens hem is de ramadan een onderdeel van een goede gelovige zijn. Het is een grote schoonmaak van het lichaam, maar vooral de geest. Het is vanzelfsprekend om ieder jaar opnieuw deel te nemen. Annabel doet dit jaar voor het eerst mee. Ze gaat vaker uitdagingen aan om haar fysieke en mentale gesteldheid te testen en de ramadan leek een uitgelezen kans. Ze ziet de periode als een maand van bewustwording, discipline en gezondheid.
Wanneer ik Adriaan en Annabel vraag hoe zij het meedoen aan de ramadan ervaren, zijn ze gelijkgestemd: positief. Het valt mee en het vliegt voorbij. De eerste dagen zijn wennen, maar al snel raak je eraan gewend en brengt het mooie momenten met zich mee. Annabel deelt de iftar, het moment waarin je weer mag eten, met een hele warme familie wat iedere dag weer zorgt voor voldoening en dankbaarheid.
“Je nagels zijn schoner, je ogen en tanden zijn witter en intern wordt je hele lichaam gereinigd” - Adriaan Brouwer
De grootste uitdaging blijft het managen van je energie, vooral in combinatie met werk. Beide geven zij aan dat een volle dag werken zonder water, koffie of andere voedingsstoffen erg zwaar kan zijn. Annabel heeft er ook voor gekozen om zich te onthouden van het luisteren naar muziek. Plots van ieder moment op de dag muziek luisteren naar helemaal niks, dat is soms redelijk uitdagend. Annabel zegt hierover: “Ik merk nu dat ik vaak muziek luisterde om mezelf af te leiden van gedachtes of mezelf op te vrolijken. Het is prachtig dat muziek dat kan doen, maar wel goed om hier bewust van te zijn.” Maar de grote vraag is natuurlijk: zou je het een ander aanraden?
Wederom waren beiden heel eensgestemd. Het maakt je bewust van je huidige staat van zijn: het constant toegeven aan elke impuls, hoe bevoorrecht we zijn dat wij honger en dorst niet kennen en daarbovenop komen alle consequenties voor je gezondheid. Adriaan zegt: “je nagels zijn schoner, je ogen en tanden zijn witter en intern wordt je hele lichaam gereinigd”. Het vasten draagt bij aan je metabolisme en bovendien brengt het je een flinke lading discipline. Annabel voegt daar nog aan toe: “Alleen al uit respect voor andere culturen denk ik dat het een mooi gebaar is”.
Ik vind het prachtig om te zien hoe een eeuwenoude traditie ieder jaar weer zoveel mensen bij elkaar brengt en hoe mensen bewuster worden van elkaars situatie en begrip tonen. De kleine dingen in het leven worden op deze manier gewaardeerd en dankbaarheid speelt een centrale rol. Wat je beweegredenen ook mogen zijn om mee te doen, petje af!
Begrijp de ramadan vanuit een niet-religieus perspectief | De regels en gebruiken op een rijtje
Wat we ook nog graag met je willen delen:
Artikelen
Red de bijen samen met de KRO-NCRV!
Alleen deze exit-strategie kan ons uit de lockdown helpen
Gamen is niet nutteloos, het is juist heel leerzaam
Rutger Bregman schreef een artikel voor het Time magazine: ‘Het moment om de wereld te veranderen is nu’
Een uitgebreid artikel over de vraag: ‘Is 5G onze dood?’
Hoe een libertarisch-utopia in Chili compleet uit de hand liep
Een economische blik op de huidige toestand in Nederland
De corona crisis is een kans voor IS om weer terrein terug te winnen
Terugkijken op het falen om een miljardenbedrijf te bouwen
Podcasts
Ernst-Jan Pfuath en Alexander Klöpping over financiële onafhankelijkheid
Op zoek naar de waarheid van de familie Romeijn: goed of fout in de oorlog?
Films
Experimentele kortfilm over China’s meest beruchte drievoudige moord
Eerste beelden film De Oost van Jim Taihuttu over de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd
Een documentaire over de oplichting van investeerders die plaatsvind via Chinese bedrijven
Muziek
Deze Nijmeegse horeca-gigant heeft een alternatief voor de 1,5 meter samenleving in de clubs
Het toonaangevende radiostation Red Light Radio stopt ermee
AFAS Live is wanhopig op zoek naar oplossingen om weer open te kunnen
Quarantaine activiteiten
Een online cultuurfestival van ‘Cultuur op de Campus’
Tot de volgende week
Een grote shoutout naar Eline van Ooij voor de eindredactie deze week! We wensen je een fijne week met net iets meer vrijheid dan de afgelopen tijd. Het ziet er goed uit, maar we zijn er nog niet dus laten we verstandig blijven en niet op de zaken vooruit lopen. Zorg goed voor jezelf en je medemens. We zien je volgende week!